Bizim SPA nın sıpası..

Büyüyüp köpük masajı yapacak mısın acaba bana bir gün??Hemen yapacak gibi bir halin var oysa..

Çalışmak ne de keyifliymiş meğer  o günlerde...halbuki bana ne zor geliyordu..
Bir müşteriyle konuşurken göz ucuyla bir yandan onu kesmek,tam bir satışın  ortasında ağlamasını duyup,yanına gidememek...
Her yeri karıştırıp ellemesi,etraftaki dekorları yemeye kalkması,yürüyüş bandında emeklemeye çalışması,müşterilerin ayak banyosunda cıbı cıbı yapmaya kalkıp hatta bununla yetinmeyip içindeki çiçekleri tatmak istemesi ,hemencecik ne çabuk eskiyiverdi...
Mayıs ayında  Evren yanımızda değildi,o sıra bir çalışanımızın annesi onunla ilgilendi,ama mayıs sonu,haziran başı çoğunlukla Yaman işyerimizdeydi..

Kirli sepetinden çıkıp ''cee ee''oynayışımız..
Tekerlekli çamaşır sepetinde giderken ki sevinç çığlıkları şimdi sanki kulağıma geldi..

Zordu evet  belki ama Güzel günlerdi...

taşınırken..

Tam da yaramazlıklar hat safhaya ulaşmışken neyse ki taşındık minik evimizden..

Koliler hazırlanırken,çeyizimde duran benim bebeklik elbisem çıkıvermiş bi yerden

 Muzur anneanne ''ne yapayım çok özledim senin çocukluğunu ben''diyerek getirdi seni içerden

senin  üzerinde benim bebeklik elbisem
çıkar bunu üstümden dedin çekiştirmenle
biz de çıkardık hemen

                                                       
 Yap boz gibiydik hep,biz yaptık sen bozdun
 nasıl olsa senin için her şey bir oyun...