özlemişim be blogcağızım...

Çok uzun zamandır yazamadığım sevgili bloguma sonunda kavuştum.zaman ne çabuk akıp geçiyor,bir sürü anlatacak şey birikiyor.Göz açıp kapanıncaya kadar 1,5 ay geçivermiş,benim burada 4 aylıkken bıraktığım miniğimin hayatında ne büyük değişimler olmuş meğer, son yazımı okuyunca anladım.Bu kadar süre yazamamamın elbette nedenleri var çünkü kasım ayı bizim göç ayımız..marmariste sezon kapanınca, anneannemizin evine geldik kışı geçirmek için.Burada akrabalarımızdan oluşan çılgın kalabalık sabırsızlıkla Yaman efendinin gelişini  bekliyordu.

Burada yani İzmitte bir süre kaldıktan sonra kurban bayramını geçirmek amacıyla bu sefer babamızın memleketine gittik..oradaki Yaman hayranlarıda kavuştular sonunda özlemle bekledikleri torunlarına,yeğenlerine..bir çok bebişin hemen tanışacağı en yakınlarıyla Yaman uzaklık sebebiyle ve işlerimiz dolayısıyla ancak 5 ay sonra tanışabildi..Yukarıda ki fotoğraf ilk tanışma anı..

Mevlüt yapamadık diye çok üzülen annemin dileği de gerçekleşti ve bu ayın başında biraz geç de olsa şirin bir bebek mevlüdü bile yapıldı artık kocaman olmuş oğluşuma..hatta mevlüt kıyafeti bile bulamadım ona göre..çünkü tüm takımlar miniminik yenidoğanlar içindi..ama şort olarak giydirdim bende..aman içimizde kalmasın diye.

Büyük teyzemizi çok sevdi Yaman..Büyük teyzemiz Yamanın kendisine büyükanne demesini istiyor ama Büyükanne lafı teyzem için çok yaşlı bir söz..Baran'ın dilinde büphala olan teyzem sanırım yamanın da büpannesi olacak..

Tüm bu koşturmalar ve anneannemizin babaannemizin evlerinde internet olmaması sebebiyle bültenimize uzunca bir süre ara vermek zorunda kaldık fakat sonunda bağlantımızı yaptık..çok güzel geçen bayram tatilimiz ve yazılamayan tüm günlerin telafisi en kısa zamanda yapılacaktır..

''tamam,annecim ben herkesi çoook sevdim ama tanımadığım bunca yüzü incelemekten bak şaşı olucam artık..offf ya yeter''diyen bakışlarıyla o günün sonunda bu haldeydi miniğim..