Ne kadar da vurdumduymaz olduğumu hissettim bu anların keyfini yaşarken.
Çok sevdiğim bir ailenin yapıcı annesi geçen gün bize geldiğinde üzülüp durdu,''buğday alacaktım,alamadım geç oldu'' diye,Biz de onlara gidiyorduk,bu sefer benim düşünceli annem kadıncağız üzülüp durdu,''biz alalım bari buğdayları''demeye başladı.
5 liralık buğday aldık.
5 liralık buğday mutlu etti
gökyüzündekileri,
onların karnı doydu diye mutlu oldu
ince fikirli kişi.
5 liraya ne kadar ucuz bir keyiftir bu böyle..
bu da eşentiyonu,
bedava el masajı..
Cami avlusu değil,pencere önü.
Yani insan istedimi,mutluluk pencerenin hemen önünde aslında.
Uzaklarda aramamalı.
Ilık rüzgarın yüzümü okşaması..
Güneşin gözlerimi kısması..
Birden Yamanın ağlaması.
Kuşlarla tanışması.
Bu haline çok gülmem de işin ekstrası..
hep yapmalı diye düşünürken,
aklıma geldi bizim apartmanın girişindeki bir evin balkon demirlerindeki çiviler.
Hep merak ederdim bunlar ne diye?
Güvercinler konmasın diyeymiş meğer.
Ne kadar yazık,
yok güvercinlere değil,
bunu yaşayamayanlara ve onların çocuklarına..
Bir yakışıklıdan onun eli büyüklüğünde bir buket çiçek bile aldım o gün.
Evren ablasıyla bana çiçek toplamışlar,kendi elleriyle bana uzattı oğluşum..
.jpg)
1 yorum:
seda ablamın facebookta bu yazıma yazdığı yorumu unutmadan burada yayınlamak istedim:
Bir varmış bir yokmuş...Özgür annenin hayal ve sevgi dünyası anne olunca, anne yüreği kadar güzel ve geniş olmuş....Bu geniş yüreğe Yaman sevgisi dışında yaşam ve yaşama dair her sevgi dahil olmuş.......Günlerden bir gün bir ahbap ziyareti sırasında,bir çoğumuzun farkına bile varmadığı gökyüzünün, bizim Özgür annemiz kadar özgür kuşları da bu güzel yüreğe konu olmuş... Özgür annenin sevgi dolu kalbinin, sevgi dolu yansımaları o güzel fotoğraflara ve yazdıklarına yansımış.Biz de o beş liralık mutluluğun lezzetine mutluluğa kanat çırpan kuşlar gibi vardık tatlımmmm .Hem de beş liraya bile değil, beleşe :))
Yorum Gönder