Geçmişi anlatacağım,anlatmadık bir şey kalmasın derken bugünü kaçırıyorum o yüzden kısacıkta olsa bugünü yazmalıyım.En önemlisi 3.ayımızı bitirdiğimiz gün yani 1 ekimde yaman dönmeyi öğrendi..tepesinde dönen oyuncakları tam anlamıyla takip edip onlarla oyalanmaya da aynı günlerde başladı.Bu gelişim aşamalarını tek tek gözlemlemek,yapamadığı şeyleri öğrenmesi,o bunları yaparken buna şahit olmak ne büyük bir mutlulukmuş..
Bugün pazarımız kuruluyor mahallemizde..annem pazara giderken çok sıcaktı,biz de oğluşumla ciciannemizin bahçesinde soluklanıyorduk,pek bir keyifliydik.Unutmadan,şu sıra her yerimiz salya..tükürük içinde geziyoruz.Küçük tülbentlerle silmeye yetişemiyoruz çünkü saniyede yüzlerce baloncuk tükürük çıkarıyor,hele bi de keyifliyse oyun yapar gibi çıkarıyor.annemle sürekli birbirimize''ağız bezi nerde'' diye sormaktan bıkıp,önlük taktık..Hemde annenin en sevdiği önlüğü..''annemin yeni erkeği''bu esprili önlüklerden 7-8 tane var. ''babam gibi güçlü ve sert''yazanı da savaş'ın favorisi..''benden tatlısı var mı?'' gibi çok şeker yazılıları var.çok sevdiğimiz ahbaplarımızdan hediye geldi yurt dışından..
Fotoğraf kalitesi pek iyi olmadı ama ilk kez bu kadar dikkatlice bu oyuncakları izlediği andı bu an.Tam da ayın 1'inde.3.ayımızın dolduğu gün..dönüşünü resimleyemedim fakat o gün dönmeyi öğrendiği için hep dönmek istedi.şu an için sadece bir kez dönüyor ama sonradan kolu altında kalıyor,yine de kendisi bu durumdan hiç şikayetçi değil,aksine çok mutlu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder